Ιστορία της Ολογραφίας

Ολογραφία : Όλο + Γραφή = Καταγραφή του συνόλου της οπτικής πληροφορίας σε ένα ολόγραµµα
Η Ολογραφία, είναι μια μοναδική φωτογραφική εικόνα χωρίς τη χρήση φωτογραφικού φακού. Η φωτογραφική καταγραφή της εικόνας καλείται ολόγραμμα, το οποίο εμφανίζεται να είναι ένα χωρίς αναγνώριση σχέδιο των λωρίδων και των σπειρών αλλά που όταν φωτίζεται από το συνεχές φως, όπως από μια ακτίνα λέιζερ οργανώνει το φως σε μια τρισδιάστατη αντιπροσώπευση του αρχικού αντικειμένου.
Ολογραφία είναι η τεχνική ‘φωτογράφησης αντικειµένων κατά τρόπο
που να δηµιουργείται στον παρατηρητή η τρισδιάστατη εντύπωση.
Μας δίνει τη δυνατότητα να βλέπουµε 3Dεικόνες όπου η προοπτική
& η σχετική θέση των αντικειµένων όταν ειδωθούν από διαφορετικές
οπτικές γωνίες παρουσιάζονται όπως στην πραγµατικότητα

Ιστορική αναδροµή

1948: Ο Ουγγρικής καταγωγής Dennis Gabor (1900-1979) ανέπτυξε τη βασική θεωρία της ολογραφίας, κατά τη διάρκεια µελέτης του για τη βελτίωση της ανάλυσης ηλεκτρονικού µικροσκοπίου.

Αρχική ( original ) μέθοδος του Gabor για τα ολογράμματα

1964: Οι Emmett Leith και Juris Upatnieks κατέγραψαν το πρώτο ολόγραµµα (τέσσερα χρόνια µετά την εφεύρεση του πρώτου laser από τον Ted Maiman).

"Το τραίνο και το πουλί" είναι το πρώτο ολόγραμμα που πραγματοποιήθηκε με ένα λέιζερ που χρησιμοποιεί την εκτός άξονα τεχνική. Αυτή η εικόνα πραγματοποιήθηκε το 1964 από τον Emmett Leith και Juris Upatnieks στο πανεπιστήμιο του Μίτσιγκαν τέσσερα χρόνια μετά από την εφεύρεση του λέιζερ απο τον Ted Maiman και μετά από 16 χρόνια από την εφεύρεση της Ολογραφίας το 1948 από τον Ούγγρο- Άγγλο επιστήμονα Dennis Gabor όπου για αυτήν του την εφεύρεση τιμήθηκε με το Βραβείο Νόμπελ φυσικής το 1971

Ο Juris Upatuieks και ο Emmett Leith με τον εξοπλισμό σχετικά με την τρισδιάστατη φωτογραφία (Ολογραφία) .

1965: Ο Robert Powell και ο Karl Stetson ανέπτυξαν τη θεωρία της της ολογραφικής συµβολοµετρίας.

1968: Έγινε η παρουσίαση του πρώτου διαπερατού ολογράµµατος λευκού φωτός από τον Dr. Stephen A. Benton κατά τη διάρκεια ερευνών για την ολογραφική τηλεόραση, αυτού του είδους ολογράµµατα είναι γνωστά και ως ‘ολογράµµατα ‘rainbow holograms’

1971: Ο Dennis Gabor τιµήθηκε µε το βραβείο Nobel για την ανακάλυψη της ολογραφίας.

1972: Ο Lloyd Cross ήταν ο πρώτος που συνδύασε την ολογραφία µε την κινηµατογραφία για να παράγει 3 D. ( τρισδιάστατες) κινούµενες εικόνες
((holographic stereogram)

1976: Ο VictorVictor και οι συνάδελφοί του από το All Union Cinema και το Photographic Research Institute (NIFKI), U.S.S.R ανέπτυξαν έναν πρωτότυπο προτζέκτορα ολογραφικών ταινιών, όπου 2-3 άτοµα µπορούσαν να παρακολουθήσουν µια ταινία 47secsec πλήρων διαστάσεων χωρίς γυαλιά.

1983: Η MasterCard International, Inc ήταν η πρώτη που χρησιµοποίησε την ολογραφία για λόγους ασφαλείας στις πιστωτικές κάρτες.

Βιογραφίες πρωτοπόρων της Ολογραφίας Dennis Gabor (1900-1979)   Ο Dennis Gabor γεννήθηκε στις 5 Ιουνίου του 1900 στην Βουδαπέστη στην Ουγγαρία. Ηλεκτρολόγος μηχανικός που κέρδισε Βραβείο Νόμπελ για τη φυσική το 1971 για την εφεύρεσή του την ολογραφία, ( 1948 ) ένα σύστημα που μπορούσε να πάρει τρισδιάστατες φωτογραφίες. Ήταν μηχανικός ερευνητής για την εταιρία Siemens και Halske στο Βερολίνο από το 1927, το 1933 φεύγει από την ναζιστική Γερμανία και πάει στην Αγγλία όπου δουλεύει για την εταιρεία Thomson-Houston Company, αργότερα γίνεται Βρετανός υπήκοος. Το 1947 συνέλαβε την ιδέα της ολογραφίας και, με την χρησιμοποίηση φωτιστικών πηγών μέσω συμβατικών φίλτρων, ανέπτυξε τη βασική τεχνική. Επειδή οι συμβατικές πηγές φωτός παρείχαν γενικά λίγο φως είτε το φως τους ήταν πάρα πολύ διάχυτο, η ολογραφία δεν έγινε εμπορικά εφικτή μέχρι την ανακάλυψη του λέιζερ το 1960, το οποίο ενισχύει την ένταση των φωτεινών κυμάτων. Το 1949 ο Gabor προσχώρησε στη σχολή Imperial College of Science and Technology, London, όπου το 1958 έγινε καθηγητής της εφαρμοσμένης φυσικής ηλεκτρονίων. Η άλλη εργασία του περιέλαβε έρευνα για τους μεγάλους παλμογράφους, τη θεωρία επικοινωνίας, τη φυσική οπτική, και την τηλεόραση. Ο Gabor έχει περισσότερα από 100 διπλώματα ευρεσιτεχνίας. Ο Dennis Gabor πέθανε στις 8 Φεβρουαρίου του 1979 στο Λονδίνο Emmett Leith   Ο Dr. Emmett N. Leith γεννήθηκε το 1927 και έκανε σπουδές στην ηλεκτρική εφαρμοσμένη μηχανική, στο πανεπιστήμιο του Wayne, στο Μίτσιγκαν. Έχει δουλέψει στο πανεπιστήμιο του Μίτσιγκαν από το 1952. Η έρευνά του ήταν στους τομείς του ραντάρ, της οπτικής επεξεργασίας και της ολογραφίας. Η εργασία του για την οπτική επεξεργασία πληροφοριών των στοιχείων ραντάρ συνθετικών ανοιγμάτων τον οδήγησε να ανακαλύψει τις αρχές της ολογραφίας στα μέσα της δεκαετίας του '50. Ο Leith έκανε αυτήν την ανάπτυξη χωρίς να γνωρίζει την ερευνά του Gabor, ο οποίος 8 χρόνια νωρίτερα είχε προτείνει τη "ευθύγραμμη" ολογραφία. Η θεωρία του Leith βασίστηκε στη φυσική θεωρία οπτικής και πληροφοριών. Αυτή η διεπιστημονική θεωρία τον κατέστησε ικανό να λύσει τα προβλήματα που είχαν σταματήσει την αρχική εργασία του Gabor που βασίστηκε σε μια διαφορετική θεωρητική αρχιτεκτονική. Η εργασία του Leith έκανε την ολογραφία έναν ενεργό τομέα της έρευνας, με συνέπεια τις διαδεδομένες εφαρμογές. Ίσως το χαρακτηριστικό γνώρισμα της ολογραφίας που αναπτύσσεται από τον Leith είναι η δυνατότητα να πραγματοποιηθούν τρισδιάστατες εικόνες (πράγμα αδύνατο με την τεχνική του Gabor). Η εικόνα του τραίνου παρουσιάζει στην πραγματικότητα, μια ολογραφική αναδημιουργία της πρώτης ολογραφικής καταγραφής ενός τρισδιάστατου αντικειμένου που εγινε από τον Leith και τον Juris Upatnieks. Ο Leith είναι μέλος της Εθνικής ακαδημίας της εφαρμοσμένης μηχανικής αλλά και πολλών επιστημονικών ακαδημιών σε όλο το κόσμο και θεωρείται ένα από τους πρωτοπόρους της Ολογραφίας. Juris Upatnieks   Ο Juris Upatnieks Γεννήθηκε στις 7 Μαΐου του 1936, στην Ρήγα της Λετονίας Ο Upatnieks είναι μεταξύ των πρωτοπόρων της ολογραφίας: χρησιμοποιώντας την τεχνολογία λέιζερ, ήταν σε θέση να αναπτύξει μια μέθοδο για μια ποιοτική τρισδιάστατη ολογραφική εικόνα. Από το 1960 εως το 1965, ο Upatnieks, μαζί με τον Emmett Leith, ανέπτυξε και κατέδειξε πειραματικά μια εξ ολοκλήρου νέα μέθοδο στη φυσική οπτική για τα ολογράμματα καταγραφής, τα οποία απέφυγαν το πρόβλημα δύο εικόνων στη μέθοδο που αναπτύχθηκε νωρίτερα από τον φυσικό Dennis Gabor. Ήταν μια συγκλονιστική εφεύρεση, η οποία προσέλκυσε πολλή προσοχή: μια τρισδιάστατη εικόνα που δεν μπορεί να διακριθεί από το πραγματικό αντικείμενο. Στις 23 Μαρτίου 1999, η Σύγκλητος της λετονικής ακαδημίας των επιστημών απένειμε σε Juris Upatnieks το μεγάλο μετάλλιο της ακαδημίας για την καθιέρωση των βασικών αρχών της οπτικής ολογραφίας και την ανάπτυξη των παγκόσμιων αιτήσεών της.

Γ.Φ